Ik vind het fijn om 1 blog te schrijven over alles van de afgelopen tijd.
Om tig kleine blogjes te schrijven en iedereen te spammen vind ik niks en jullie waarschijnlijk ook niet.
En ach mijn blogs zijn nooit te lang, aan het eind is jouw koffie of drankje (ik weet natuurlijk niet wat je op dit moment drinkt ;) ) nog niet op!
Aards en Alpe d'Huzes
Zo trots op de samenwerking met mijn neefje Mick.
Ik zeg wel neefje maar hij is een stuk groter dan mij.
Samen met Mick een geweldige Aards X Alpe d'Huzes armband ontworpen, al beken ik eerlijk dat hij van de beste ideeën was.
Mick weet wat elke steen betekent en ik druk mijn gevoel uit wat het zou moeten betekenen.
Maar deze geweldige Aards X Alpe d' Huzes armband staat nu op zijn website Aards en waarbij Mick van elke verkochte Aards armband 5 euro doneert aan Alpe d'Huzes!
Zijn verhaal ontroert mij heel erg, je kan dit lezen op zijn website.
Ik loop natuurlijk de Alpe d' Huzes voor mijn moeder.
Het was zijn oma, hij was haar eerste kleinzoon en ze hadden een hele speciale band. En ongelooflijk fijn dat hij samen met mij dit wilde doen.
Deze armbanden zijn zo super gaaf, de stenen hebben een speciale betekenis, het is niet zomaar een armband!
Ga is kijken op zijn website, beter nog koop deze armband.
Je hebt een Super gave armband en je steunt het goede doel, wat wil je nog meer.
Lontwollen dekentjes
Ook ben ik druk met het maken van lontwollen dekentjes.
Bij toeval kwam ik bij zijdewinkel.nl terecht en nadat ik mijn verhaal had uitgelegd, kan ik nu de wol voor een leuke aanbieding inkopen.
Avond werk om deze deken te maken en de opbrengsten hiervan gaan naar Alpe d' Huzes.
Heb er inmiddels 5 gemaakt.
Het is super leuk om te doen en zo hoop ik in juni aardig wat geld ingezameld te hebben.
Shirtsponsors
En daar is die dan, het shirt wat ik zal dragen op 7 juni!
Dat geeft je toch wel een kriebelend en gaaf gevoel.
En ik ben de shirtsponsors ontzettend dankbaar.
Ik zal het shirt met trots dragen.
En natuurlijk was er wandelen!
Zaterdag 20 januari!
Ik ging weer voor de 3 km ;) maar na 3 km ging het lekker en dacht ik: ik ga lekker verder en neem 2 heuveltjes.
Meer is er ook niet in Soest.
Maar dan moest ik wel het tempo aanhouden, heuvelopwaarts.
Ik wilde absoluut niet dat mijn tijd achteruit ging.
Ik heb ineens wat met tijd, geen idee waarom.
Nou ik heb wel een idee, het komt denk ik ook dat ik de Alpe D'huzes 2x wil bewandelen.
Met lanterfantend lopen ga je dat echt niet redden.
Dus m'n plan is, ja mensen ik heb een plan, om de eerste x gewoon hupatee strak te lopen.
Lettend op m'n tijd.
De 2e x wil ik op een normaal tempo de berg op gaan om te genieten of om te huilen.
Of de eerste x strak op tempo te lopen kan? Met alle emoties die de berg gaat geven, weet ik niet.
Weet ik echt niet. In 1 van de bochten willen mijn zus en ik een kaars voor mijn moeder neerzetten daar kan en wil ik niet zomaar voorbij lopen.
Daar wil ik stilstaan, de 1e en de 2e keer.
Maar ook wil ik absoluut die berg 2x doen. Dus de 1e x moet ik in 3 1/2 uur de berg op zijn.
Anders is 2x gewoon bijna niet haalbaar.
Maar misschien moet ik het willen weglaten en die dag genieten wat ik meemaak en dat zal lachen en huilen zijn.
Want ik mag deze berg gaan bewandelen, 1x, 2x......
Zaterdag 3 februar
Net zoals de afgelopen x mijn favoriete wandelgebied.
Dan kom ik ook altijd langs de begraafplaats.
Loop dan vlak langs de urnenmuur waar ook de urn van mijn moeder staat.
Dan zwaai ik altijd even en geef een kushandje.
Daar langs lopen geeft mij gedrevenheid.
Gek genoeg gebeurd er dan altijd iets geks, een liedje begint dan te spelen (ik luister altijd muziek tijdens het lopen) wat mijn moeder mooi vond, de zon begint te schijnen of juist dan gaat het ineens stortregenen.
Voor mij het gevoel dat ze weet dat ik er ben en op de e.o.a. manier mij laat doorzetten.
Ik zet door mam, zoals het motto van Alpe d' Huzes: Opgeven is geen optie.
Maar het lopen begon niet lekker
Ik liep samen met Frank en Mango.
Frank had Mango vast en ik zou mijn eigen tempo lopen.
Maar de eerste 3 km had ik veel last van kramp en was te gespannen en dacht echt om terug te gaan.
Maar na 3 km ging het weer lekker. De magische 3 km.
Alleen 1 pad, die ik op deze route vaak 2 x bewandel, was 1 modderpoel en ja hoor mijn tijd ging flink naar beneden.
Dus toen ik weer op het verharde pad liep, tempo omhoog.
Maar wat deed ik nou, ik ging zelfs stukken hardlopen.
Nooit gedaan, kan ik normaal gesproken nooit.
Denk nou niet dat ik km's hard heb gelopen maar toch op het eind nog een eind sprintje.
Het werd m'n snelste tijd, gaf toch wel weer een kick. ;)
